بررسی اثر مهارکنندگی عصاره بذور چند گیاه از تیره گندمیان و بقولات بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد anagasta kuehniella zeller (lep.,pyralidae)

یکی از راهکارهای مهم در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات، مقاومت گیاهان به آفات می-باشد که این امر با استفاده از تکنیک های مهندسی ژنتیک و وارد کردن ژن های کد کننده عامل مقاومت به آفات در گیاهان امکان پذیر است. گروهی از ژن هایی که برای مهندسی ژنتیک محصولات مهم حائز اهمیت هستند ژن های مهارکننده آنزیم های گوارشی حشرات می باشند. آنزیم آلفا-آمیلاز نقش مهمی در سوخت و ساز کربوهیدرات ها در گیاهان و جانوران داشته و اهداف مناسبی برای کنترل حشرات از طریق مهارکننده های هترولوگ حاصل از دانه های غلات یا لگوم ها هستند. در این مطالعه اثر مهارکنندگی عصاره بذور گیاهانی از تیره گندمیان (گندم، چاودار، جو، ذرت) و گیاهانی از تیره بقولات (لوبیا و تلخ بیان) بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد در هر دو جنس نر و ماده به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که اثر مهارکنندگی عصاره بذور این گیاهان بر روی آلفا-آمیلاز این حشره در هر دو جنس نر و ماده در سطح احتمال 1% معنی دار بود. و بیشترین میزان مهار در جنس ماده متعلق به عصاره های گندم، جو، ذرت و چاودار بود (به ترتیب با 3/96، 3/92، 66/91 و 3/95 درصد) و بیشترین میزان مهار در جنس نر متعلق به عصاره های گندم ، جو و چاودار بود (به ترتیب با 9/96، 93 و 9/94 درصد). مقایسه اثر مهارکنندگی عصاره بذور گیاهان مورد آزمایش در دو جنس نر و ماده با اســـــــــتفاده از آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد نتایج بررسی های این آزمایش در مطالعه اثر مهاری فراکسیون های عصاره های مختلف بر روی فعالیت آلفا-آمیلاز جنس ماده بید مدیترانه ای آرد نشان داد که فراکسیون 30-0 عصاره های گندم ؛ چاودار، ذرت و تلخ بیان به ترتیب با 3/97%، 95%، 8/94% و 8/48% و فراکسیون 30-0 درصد و 50-30 درصد جو (به ترتیب با 92 و 53/78 درصد مهار ) و فراکسیون 30-0 درصد و 50-30 درصد لوبیا (به ترتیب با 77 و 66/73 درصد مهار) دارای بیشترین درصد مهارکنندگی در مقایسه با فراکسیون های دیگر بودند و بررسی اثر مهاری فراکسیون های عصاره های مختلف بر روی آنزیم آلفا-آمیلاز در جنس نر بید مدیترانه ای آرد نشان داد که که فراکسیون های 30-0 درصد و 50-30 درصد گندم (به ترتیب با 3/96 درصد و 3/91 درصد مهار) و فراکسیون 30-0 و 50-30 درصد چاودار (به ترتیب با 95 و 3/87 درصد مهار) و فراکسیون 30-0 درصد عصاره های جو ، لوبیا، ذرت و تلخ بیان (به ترتیب با 3/91، 6/82، 73 و 3/67 درصد) دارای بیشترین اثر مهارکنندگی نسبت به فراکسیون های دیگر بودند بررسی اثر ph های 4، 6، 8 و10 بر اثر مهار کنندگی عصاره های مورد آزمایش بر روی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز نشان داد که عصاره بذر گیاهان گندم (با 7/97 درصد مهار)، چاودار (6/91 درصد مهار)، جو (9/91 درصد)، ذرت (76 درصد)، تلخ بیان (43 درصد) در 8ph = و عصاره بذر لوبیا (7/61 درصد مهار) در 6ph = دارای بیشترین اثر مهاری بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز بید مدیترانه ای آرد بودند.